Vulvapoli

Meer informatie

Met het woord vulva bedoelen we de uitwendige geslachtsdelen van de vrouw. De vulva is de huid rondom de vagina en bestaat uit de grote (buitenste) en kleine (binnenste) schaamlippen en de clitoris. Hierbij hoort ook het gebied tussen de ingang van de schede en de anus, ook wel perineum genoemd.

Aandoeningen

Klachten van de vulva komen veel voor. De meest voorkomende klachten zijn jeuk, een branderig gevoel en pijn. Dit kan leiden tot problemen met plassen, de stoelgang of met vrijen. Soms gaat het om één van deze problemen, maar vaak hebben vrouwen meerdere problemen tegelijk. Deze problemen komen voor bij vrouwen van alle leeftijden. Huidafwijkingen die elders op het lichaam bestaan (bijvoorbeeld eczeem of psoriasis), kunnen ook op de vulva voorkomen.

Onderzoeken

Terwijl u op de gynaecologische onderzoekstoel ligt, bekijken de gynaecoloog en de dermatoloog samen eerst de vulva aan de buitenkant. U kunt een spiegel vragen om zelf mee te kijken en om de plekken waar u last van hebt zelf aan te wijzen. Vraag om uitleg als u iets niet begrijpt.

Inwendig onderzoek
Soms vindt daarna een inwendig onderzoek van de schede plaats met het speculum (eendenbek). Eventueel neemt de gynaecoloog met een wattenstokje wat afscheiding af. Met behulp van een kweek in het laboratorium zoeken we dan naar bacteriën, schimmels of eventuele andere veroorzakers van de klachten. De uitslag van dat onderzoek is na ongeveer een week bekend.

Vervolgonderzoek
Wanneer er verder lichamelijk onderzoek nodig is, maken we een nieuwe afspraak met u voor een vulvoscopie in het Behandelhuis. Een uur voor dit onderzoek smeert u het gebied waar u last van heeft in met een verdovende zalf. De gynaecoloog bekijkt dan de vulva met een soort vergrootglas. Eventueel maken we de vulva met verdund azijnzuur vochtig , wat een prikkend gevoel kan geven.

Microscopisch onderzoek
Soms neemt de gynaecoloog een klein stukje weefsel (biopt) af voor verder microscopisch onderzoek door de patholoog-anatoom. U krijgt daarvoor extra verdoving (naast de verdovende zalf). Deze verdoving kan even pijnlijk zijn, maar van het biopt nemen zelf voelt u doorgaans niets. De uitslag van het biopt is meestal binnen twee weken bekend.