Greetje, MBB’er op de afdeling Radiologie: “Ik zit nu bijna 40 jaar in het vak, maar ik voelde me weer stagiaire”

Het ene moment staat Greetje in beschermende kleding longfoto’s te maken bij een coronapatiënt, het andere moment doet ze onderzoek bij een oncologiepatiënt of gaat ze voor doorlichting naar de OK. “Als MBB’er komen we overal in het ziekenhuis. We zijn wel wat gewend, maar toch zorgde het coronavirus ook bij ons voor de nodige vraagtekens. In het begin was het vooral uitzoeken hoe we met corona-besmette patiënten moesten omgaan. Hoe bescherm je jezelf en hoe houd je de apparatuur ‘schoon’? Tijdens de eerste coronagolf heb ik mij wel eens onveilig gevoeld tijdens mijn werkzaamheden.”

Zaaltoestel

Om longfoto’s te kunnen maken van een (mogelijk) besmette coronapatiënt, komt Greetje of één van haar collega’s in beschermende kleding langs met het zaaltoestel, dat ook is voorzien van bescherming. “We maken longfoto’s op de corona-afdeling, de Intensive Care (IC) of de Spoedeisende hulp (SEH). Als het mogelijk is, komen de coronapatiënten naar onze eigen Radiologie-afdeling in de traumakamer of de CT-kamer. Soms komt het voor dat we van een IC-patiënt een CT-scan moeten maken. Dan komt een beademende patiënt met alle apparatuur en vergezeld door collega's van de IC met bed en al naar beneden.”

Niet zo vanzelfsprekend

Naast de coronapatiënten blijven de MBB’ers uiteraard ook alle andere patiënten zien. “Patiënten die binnenkomen met botbreuken, oncologiepatiënten, mensen met buik- en hartklachten, noem maar op”, somt Greetje op. “Door alle coronamaatregelen zijn de handelingen die voor ons zo vanzelfsprekend waren, ineens niet meer zo vanzelfsprekend. We moeten ons voortdurend aanpassen aan de steeds weer veranderende kennis over hoe we om moeten gaan met corona.”

In de frontlinie

Het maken van foto’s van coronapatiënten is onmisbaar om goede zorg te kunnen verlenen. Toch wordt dit niet door iedereen zo gezien, merkt Greetje tot haar grote teleurstelling. “Wat mij duidelijk is geworden het afgelopen jaar, is dat onze beroepsgroep buiten het ziekenhuis totaal niet in beeld is. Dit kwam vorig jaar sterk naar voren toen het kabinet besloot wie in de ziekenhuizen de bonus zou ontvangen. Daar hoorden de MBB’ers niet bij. Hetzelfde gebeurde opnieuw met het landelijke vaccinatieprogramma voor mensen die in de frontlinie werken binnen de ziekenhuizen. Wij staan voortdurend in de frontlinie, maar kregen geen vaccin. Dat doet pijn.”

Geen idee

Het feit dat Greetje en haar collega’s dag in dag uit werken met coronapatiënten, maar dat ze niet gezien worden, betekent maar één ding volgens Greetje. “De overheid heeft geen idee wat er zich binnen de gezondheidszorg afspeelt. Men weet dat er artsen, verpleegkundigen, fysiotherapeuten en schoonmakers werken, en daar houdt het wel zo’n beetje op. Ik voelde mij dan ook echt gesteund door de NVZ (Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen), die vorig jaar stelling heeft genomen dat je gezamenlijk - met alle ziekenhuispersoneel - de coronacrisis aanpakt en niet met één bepaalde beroepsgroep. En zo ervaar ik dat ook.”

Zoeken naar evenwicht

De saamhorigheid binnen Nij Smellinghe sleept Greetje door deze periode. “Waar ik ook kom: op de IC, de corona-afdeling of de SEH, overal blijven mensen positief en behulpzaam en is aan de sfeer niet te merken dat we eigenlijk onder stress werken. Mijn grootste uitdaging is om evenwicht te vinden tussen inspanning op het werk en ontspanning in mijn vrije tijd. Hoe laat ik het werk los en hoe vind ik in mijn vrije tijd zaken waar ik weer blij van word? Mijn grootste hobby (muziek maken met anderen) kan ik nu namelijk niet uitvoeren en daar heb ik nog steeds geen passend alternatief voor.”

Afdeling Radiologie op Instagram

De collega's van afdeling Radiologie zijn sinds kort op Instagram te vinden. Via hun eigen account laten ze zien wat er op de afdeling gebeurt. Je kunt ze volgen via @kiekjesfabriek_nijsmellinghe!

#Vrijdagverhalen

Onder het motto ‘Met aandacht. Dat voelt beter’ zetten dagelijks ruim 1.600 collega’s zich in binnen Nij Smellinghe. In de serie Vrijdagverhalen vertellen bevlogen collega’s die voor én achter de schermen in ons ziekenhuis werken hun verhaal.