Spring naar inhoud

Warmte maakt het prikken van een infuus makkelijker

Wanneer ik de naald oppak, zie ik in mijn ooghoek dat de patiënt verstijft. Is het angst of onzekerheid?

“Op een drukke dinsdag heb ik dienst op de infusiekamer, waar ik mij voorbereid om de patiënten klaar te maken voor hun dagbehandeling. Zodra ik bij mijn eerste patiënt arriveer, stel ik me voor en begin met het gereedmaken van het infuus. Wanneer ik de naald oppak, zie ik in mijn ooghoek dat de patiënt verstijft. Is het angst of onzekerheid? Het is moeilijk te zeggen.

Bij de eerste poging om het infuus in te brengen, blijkt het een uitdaging te zijn: de aderen zijn diep verstopt en moeilijk zichtbaar. Ik merk dat de patiënt steeds ongemakkelijker wordt en de druk om het goed en soepel te laten verlopen begint te stijgen. We besluiten samen om een korte pauze in te lassen. Daarna ga ik opnieuw prikken en met succes: het infuus zit en de patiënt komt zichtbaar tot rust.”

Het verbeteren van de kwaliteit van zorg

Regieverpleegkundige Gerda van der Wal werkt op de Dagbehandeling (B1). Hier worden dagelijks patiënten opgenomen voor een behandeling waarvoor een infuus nodig is, hiervoor is een speciale infusiekamer ingericht. Het prikken van een infuus kent veel factoren die het lastig kunnen maken: een oudere huid, fijne aderen, huidverkleuringen door medicatie of prikangst bij de patiënt. 

Na een aantal jaren werkzaam te zijn als verpleegkundige krijgt Gerda de mogelijkheid om haar ambities in de zorg verder door te ontwikkelen. “Tijdens mijn deelname aan de HBO-V Modules voor de vier Friese ziekenhuizen heb ik me verdiept in de effectiviteit van warmte-toediening bij het inbrengen van een infuus. Op de Dagverpleging komen veel patiënten voor transfusie- en infusietherapieën. Het viel me op dat steeds meer patiënten aangaven dat ze moeilijk te prikken waren en alleen door ervaren verpleegkundigen geholpen wilden worden. Dit onderstreepte voor mij de noodzaak om het proces van infuusplaatsing te verbeteren en patiënten meer comfort te bieden.” 

Een rubberen handschoen met warm water

“Ik zou graag het patiëntcomfort verbeteren en las over een onderzoek waarbij warmte werd ingezet bij het prikken van infusen. Ik was nieuwsgierig en kreeg de mogelijkheid en ruimte om het op mijn eigen afdeling uit te proberen. Dit deed ik onder andere door patiënten te interviewen en tevredenheidsonderzoek te houden. Ik startte met het vullen van rubberen handschoenen met warm water, die de patiënt voor het prikken kon vasthouden om de handen op te warmen. Als de handen warm zijn, komen de aderen beter naar voren en kun je ze gemakkelijker prikken. Zo kon ik mijn onderzoek meteen toetsen in de praktijk.

De rubberen handschoenen zijn vervangen voor warme handdoeken en hotpack’s, waarmee we de handen van de patiënt voor het prikken opwarmen. Wat blijkt, de warmte voorafgaand aan het infuusprikken werkt. We zien dat patiënten zich comfortabeler voelen en de spanning of angst voor prikken afneemt. Dit komt ook doordat ze zelf de aderen op hun handen beter kunnen zien. Daarnaast maakt deze interventie het prikken zelf ook gemakkelijker. De aderen worden beter zichtbaar en voelbaar, waardoor ook onze leerlingen zich comfortabeler voelen om het aan te leren. Ook er wordt minder materiaal gebruikt waardoor er kosten worden bespaard, een mooie bijkomstigheid.”

Verrijking van het verpleegkundig vak

In haar werk als regieverpleegkundige werkt Gerda één vaste dag in de maand aan het verbeteren van kwaliteit van zorg op haar afdeling. Het gebruiken van warme handdoeken en hotpack’s voor de infusiepatiënten is een vast beleid geworden op de Dagbehandeling, ook hebben ze een speciale warmtekast op de afdeling. “Ik ben trots dat ik me naast mijn verpleegkundige taken mag inzetten voor dit soort ontwikkelingen waarmee we ons verpleegkundig vak verrijken en de patiëntenzorg kunnen verbeteren.”