Een stiekem stukje brood leidt tot bijzondere verrassing in Nij Smellinghe

Jantine vertelt: “Het was een paar dagen voor kerst. Meneer Visser was bij ons op de afdeling opgenomen. Tijdens zijn opname in ons ziekenhuis kreeg hij slecht nieuws te horen, namelijk dat hij blijvend in een rolstoel terecht zou komen. Deze meneer was hier erg emotioneel over, omdat hij mantelzorger is voor zijn vrouw en zij afhankelijk is van zijn zorg. In de voorgaande dagen dat ik hem verpleegd had, ontwikkelden we een nauwe band samen. Daarom liep ik na het slechte nieuws nog een aantal keren bij hem langs. Ik was nieuwsgierig hoe het met hem was en of hij het nieuws al een beetje had verwerkt. Vlak voor de feestdagen vertelde hij me dat zijn vrouw die avond voor het eerst bij hem langs kwam. Zijn dochter had dit voor hun geregeld, hij keek er enorm naar uit. Vervolgens biechtte hij iets aan mij op. Hij zei: “Zuster, ik heb iets stouts gedaan. Ik heb stiekem een extra stukje brood besteld voor mijn vrouw, zodat we eindelijk weer eens samen kunnen eten.”

Deze actie van meneer Visser was voor mij de aanleiding om iets extra’s te doen. Daarom zei ik: “Dat mag inderdaad niet, maar weet u wat? Ik ga speciaal voor u en uw vrouw de tafel mooi dekken. Dan is het net of u samen in een chique restaurant zit te eten.” Ik vroeg hem om mij na twintig minuten op te zoeken in de familiekamer om te kijken wat hij ervan vond. Ik nam meteen de twee kerstboompjes van zijn kamer mee om te gebruiken. Vervolgens heb ik een laken voor het bed gebruikt als tafelkleed. Ook heb ik de versiering uit onze teamkamer en de kerstballen uit de boom gebruikt om de tafel aan te kleden. Daarna heb ik de tafel mooi gedekt en was het een feestelijk geheel, net als in een restaurant. Na twintig minuten kwam meneer Visser kijken. De tranen sprongen direct in zijn ogen en hij werd emotioneel. Hij zei: “Wat is dit een fantastische manier om samen met mijn vrouw te kunnen eten, even weg van mijn kamer.” Ik vind het bijzonder dat ik met zo’n kleine moeite meneer en mevrouw Visser zo blij heb kunnen maken. Ik hoorde later van mijn collega’s uit de late dienst dat meneer en mevrouw ontzettend dankbaar waren, en hier samen nog vaak aan terugdenken. Ik ben blij dat ik ze dit ontspannende moment samen voor de feestdagen heb kunnen bezorgen.”

Met aandacht, dat voelt beter.

* Meneer Visser is niet de echte naam van de patiënt.