Perifeer Arterieel Vaatlijden (PAV)

Perifeer Arterieel Vaatlijden (PAV)

Er is bij u een vernauwing of afsluiting in een slagader vastgesteld. Deze ziekte heet perifeer arterieel vaatlijden (PAV). Hierdoor stroomt er minder bloed door de slagader en ontstaat een gebrek aan zuurstof in bijvoorbeeld de benen en/of voeten.

Hier krijgt u meer informatie over deze ziekte en de behandeling.

Wat is PAV?

U kunt last hebben van de volgende symptomen:

Etalagebenen

Wanneer u een eindje gaat lopen, krijgen de beenspieren door de nauwe slagaderen te weinig zuurstof. Daardoor krijgt u pijn in uw been. Als u dan even stilstaat, komen de spieren tot rust. De bloedstroom kan dan zuurstof aanvullen. Daardoor verdwijnt de pijn. Dit noemen we etalagebenen, omdat mensen vaak even voor een winkelruit (etalage) staan tot de pijn minder is.

Stadia van etalagebenen

Etalagebenen ontwikkelen zich in vier stadia. Welk stadium van etalagebenen u heeft, bepaalt de zorgverlener aan de hand van uw klachten. Op basis van het stadium bekijkt de zorgverlener welke behandeling het beste is voor u.

• Stadium 1: Er is een vernauwing in de slagader in of naar het been. U merkt hier nog niets van omdat de reserveslagaders voor de doorstroming van het bloed zorgen.

• Stadium 2: Als u loopt, krijgt u een stekende pijn in het been. De reserveslagaders kunnen het zuurstoftekort niet meer goed maken. Binnen stadium 2 maken we onderscheid tussen stadium 2A (u kunt meer dan 100 meter lopen zonder pijn) en 2B (u kunt niet meer dan 100 meter lopen zonder pijn).

• Stadium 3: U krijgt ook tijdens rust en als u in bed ligt pijn in uw been of voet. Dit noemen we rustpijn. De pijn wordt alleen minder als u het been laat hangen of als u uit bed gaat.

• Stadium 4: De doorbloeding van het been staat nagenoeg helemaal stil. Er kunnen wonden en infecties ontstaan. Deze wondjes kunnen groter worden en kleuren soms donkerblauw of zwart. Het weefsel van uw been of arm kan afsterven.

Weefselverval

Als het tekort aan zuurstof heel ernstig is (stadium 4), kan het weefsel (de huid en/of de spieren) zelfs afsterven. Dat zorgt voor donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit noemen we necrose of gangreen (‘koudvuur’). Het is dus mogelijk dat één of meerdere tenen afsterven.

Als de doorbloeding niet verbeterd wordt (bijvoorbeeld door te dotteren of door een operatie), kan het soms nodig zijn om de teen of (een deel van) het been te amputeren.

Als u last hebt van perifeer arterieel vaatlijden, kunnen de volgende onderzoeken plaatsvinden:

Enkel-arm-index (Doppleronderzoek)

Met het doppleronderzoek meet de vaatlaborant de bloeddruk in de bloedvaten. Hij of zij meet hierbij het verschil tussen de bloeddruk in de arm en in de enkel. Dit gebeurt met een doppler-flowapparaat.  Uit het onderzoek komt een waarde: de ‘enkel-arm-index’ (EAI). Is de EAI kleiner dan 0,9? Dan is er een vernauwing in een van de slagaders naar of in het been.

Looptest

Meestal krijgt u een looptest. Met deze looptest meten we hoe groot de afstand is die u lopend af kunt leggen in een bepaalde tijd. Daarbij meten we ook de bloeddruk en de hoogte van uw hartslag.

Duplexonderzoek

Een duplexonderzoek is een combinatie van echografie en doppler. Door dit onderzoek ziet de zorgverlener waar de vernauwing zit en hoe dicht de slagader zit.

MRA-onderzoek

Soms krijgt u een MRI-angiografie, oftewel een MRA-onderzoek. Met behulp van een MRI-scan van de vaten (MRA) worden de bloedvaten in bijvoorbeeld uw been afgebeeld. Het MRI-apparaat maakt zonder röntgenstraling foto’s van de vaten via sterke magneten. Er zal u bij dit o.a. onderzoek gevraagd worden of er metaal in uw lichaam zit (denk bv. aan een knieprothese).

CT Scan

In sommige gevallen krijgt u een CT-scan. Een CT-scan is een onderzoek om met röntgenstraling precieze foto's van bloedvaten te kunnen maken.

Meer weten?

Meer informatie over een vernauwing in een beenslagader vindt u op de website van de hartstichting.